Het betalen van accijnzen en belasting is van alle tijd. In de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden werd onder andere accijns over het gemaal geheven. Niemand kon zonder brood, dus iedereen betaalde deze accijns. De bakkers en brouwers betaalden bovendien voor de productie van respectievelijk brood en bier. De inning van deze accijns werd wel impost genoemd. Meestal verpachtten de staten en steden van en in de afzonderlijke gewesten de inning aan gegoede burgers. Ook Hattem verpachtte de impost, maar droeg degenen die het recht pachtten op om registers van de heffingen te overleggen. Opvallend is dat van de tweede helft van de zeventiende eeuw veel van deze lijsten bewaard zijn gebleven, terwijl van de periode ervoor en erna nauwelijks iets bewaard is gebleven.
Zowel voor genealogisch als historisch onderzoek zijn de bewaarde lijsten interessant materiaal. Enerzijds om de vraag te beantwoorden wie er op een bepaald moment in de stad woonde, anderzijds zijn migraties te constateren. Soms woonde iemand maar een of enkele jaren in de stad.
Mijn transcriptie van deze lijsten is in twee delen gesplitst, namelijk de periode 1660-1676 en 1676-1697. In de transcripties zijn in de kolom ‘Naam’ degenen (vet) weergegeven die in respectievelijk 1660 en 1676 impost betaalden, met tussen haakjes (cursief) veranderingen in naam of burgerlijke staat. Logischerwijs blijkt dat indien de belastingplichtige overleed, diens weduwe of kinderen de accijns betaalden. Ook dit is cursief weergegeven.
