In 1884 werd de Vereeniging tot Christelijke verzorging van Krankzinnigen en Zenuwlijders in Nederland opgericht. De vereniging werd opgericht door een aantal vooraanstaande christenen die diep begaan waren met het droevig lot van de krankzinnigen (zoals dat toen nog heette) en op grond van hun godsdienstige overtuiging het als een plicht van barmhartigheid zagen om daar zoveel mogelijk verbetering in te brengen.
Om te voorkomen dat er zich ongenode personen op het gestichtsterrein ophielden, had Veldwijk nachtwakers in dienst. Omdat ook overdag de behoefte bestond om toezicht te hebben, werd een veldwachter aangesteld. Hij moest van 's morgens vroeg tot aan het donker surveilleren over het terrein.
